Er zijn nog weinig tuinkabouters te bespeuren in de tuintjes van tegenwoordig. Er was er nog eentje in de buurt waar ik altijd een beetje meewarig naar keek maar het gezegde “je weet maar wat je mist als het er niet meer is” blijkt dus ook te gelden voor tuinkabouters. Ik mis dat kleine ventje. Misschien is hij naar het sprookjesbos teruggekeerd en is hij gelukkiger dan ooit. Ik hoop het …
Er stond een tuinkabouter
hier niet zo ver vandaan
ik ging er vaak voorbij
dan zag ik ‘m daar staan.
Ik dacht toen telkenmale
je kleuren zijn wat flets
en tuinkabouters eerlijk
zijn wel wat ouderwets.
Maar op een zekere dag
dan was z’n plekje leeg
en ik was zelf verbaasd
dat ik het moeilijk kreeg.
Het is een poos geleden
maar nu nog elke dag
als ik daar weer passeer
mis ik z’n brede lach.
Hilde Cools