Vandaag is het Halloween en voor de gelegenheid heb ik een langer gedicht geschreven met een (th)rillerig tintje. Zou jij opendoen ?
Een donkere schaduw
belde onverwacht aan
van achter ’t gordijn
‘k zag hem duidelijk staan.
Ik sloeg in paniek
’t was vast een abuis
m’n eerste reflectie
ik speelde niet thuis.
Er werd weer gebeld
het had niet gewerkt
hij had me aan ’t raam
zeker opgemerkt.
Van achter de deur
zei ik bang maar beslist
dat hij hier niet moest zijn
dat hij zich had vergist.
Na enige tijd
geen enkele kik
ik deed langzaam open
een schuchtere blik.
Ik hoorde alleen
een diepgaande zucht
die echode eng
door de ijskoude lucht.
De deur terug op slot
behoorlijk van slag
over dat wat ik hoorde
maar wat ik niet zag.
Nog vaak word ik wakker
door vragen gekweld
want ik weet nog steeds niet
wie toen heeft gebeld ..
Hilde Cools